yüreğini öne eğdirmeyecek sevdalara yazdır adını.
soyadını yazdırma, sülalenin bununla hiçbir ilgisi olmayacak.
şınav değil sabah akşam acı çekiyorlar. çekmecemde bir ordu yetiştiriyorum.
her şey çok güzel olmayacak belki ama bir şeyler hep güzel olacak.
alışamadım.
gündoğumu sancıdır geceye.
insan aşıkken eğilir.
kendi elimle kıyarım,
zamana bırakmam bizi.
huzur; aranmakla bulunacak bir nimet değil,
nail olunacak bir mertebedir.
bugünlerde ben
sana verdiğim
tüm sözleri
tek tek
tutmuyorum,
sevgilim.

'penceremde deniz vardı' sevgilim,
bildiğin gibi değil.
keşke orada olmasaydım ben,
sen oracıkta uyurken buna şahit olmasaydım,
uyandığın ilk andaki kirpiklerinin çıtırtısını duymasaydım,
ellerimden önce sigara paketine uzanan ellerini tanımasaydım,
hemen sonra boynuma sokulan yüzünü defalarca okumasaydım,
hayli ayıp olmaz mıydı?

kşa.
şehrin en güzel öten kuşu benim mahallemdedir
ben, hiç yaşanmasa da olur saatlerden evime dönerken
şehrin en güzel öten kuşu bana
hiç yaşanmasa da olur ama yine de her şeye rağmen
insanlığımdan haber verir.
şimdi ankaraya yağmur yağmış sananlar; bütün gece ben ağladım.
bir kez olsun gel,
yüreğimi kendi elimle sökmeden,
bir kerecik olsun gel.
yapma yusuf! zamandan medet umma!
kim ödedi lan hesabı!? öyle kolay ısmarlanmaz hayat! p!
ben küçükken hiç öfkeden yaralanmamıştım.
ben bunca zaman,
öfkeden,
ben hiç,
kendimi kanırtmamıştım ben hiç öfkeden,
hiç kanmamıştım,
ben hiç kanmamıştım,
hiç kanmamıştım ulan!
acele gidin,
hayatımda sürünmeyin ulan
siktirin gidin!
ben hiç öfkeden katil olmamıştım,
beş para etmez çehresiz cüsselerinizi alın gidin,
beni ulan bi daha katil etmeyin,
beni söyletmeyin,
ulan cesetliğinizi bilin,
ayak altında sürünmeyin,
siktir olun gidin,
belanızı pisliğinizi üç kuruşluk sevginizi alın gidin,
ben böyle varlığın oluşunu sikerim.

çeksin ulan biri pimi.
dağılayım. dağıtayım yüzünüzü beraberimde.
seninle ben, ikimiz, hep aynı kaleye gol atıyoruz be yalnızlık.
götür beni,
bir zamanlar olduğun herhangi bir yere.
'oldu hayli zamanlar,
görmedim,
görmedim sevdiğimi..'
biz usanacağımız sevgilere sevda adı vermedik.
neden şairler hep bir acı nezaretinde!
neden şairler hep bir acı nezaretinde sevişir.
artık kalbim, artık.
şehrine yakışmayan adamı yüreğine
yüreğine yakışmayan adamı yatağına
yakıştırmayacaksın arkadaş!
biri bizi özetliyor.
kendimi bir ipin ucunda sallandırdığım zamanlarda
her gece daha iyi bir insandım.
siz masumiyetin kapılarını tek kalemde zorlarken
ne yazık, sizi sevmişliğimden utandım.

'savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye,
zaman ki sana hasta oldu; incelikli haytasın.
nüksederken raksına mahallenin maşallahı eyvallahı,
güzelleş be oğluuum!
şimdilik ölümüne kadar hayattasın!'




Kerimim.

unutuyorsunuz kardeşim,
gökyüzü gece bakmayı sevenler için mavi değildir.
günleri birbirine benzetir gibi yaşarız ikincil vakitlerde.
aramızda tutunamayanlar var.
şiirineşkıya!

4ŞubatCuma/19.00/KurguKültür/Akyıl/Akbaş/
şiirineşkıya!

4ŞubatCuma/19.00/KurguKültür/Akyıl/Akbaş/