kulaklarımda çınlıyor sesin;
kelebek...
içimde yankılanıyor yokluğun,
neredesin?
zihnim çıkmaz,
sokulma mahzenlerine.
derdim ağır,
dokunma derinlerime.
tenim delik,
sığınma izlerime.
ellerim yetim,
kapanma avuçlarıma.
suskunluğum sen,
ol gel sözlerimle.
Ekinoks 02
-
Gündüz ve gece .
Birbirinden hiç bir zaman kopmayan.
Sakince ve sessizce
Birbirinin önüne geçen ama bunu da sırayla yapan
Günü yarı yarıya paylaş...

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder