duyarsız gözlerle bakıyorsun şimdi ölümüme,
kanattığın etimden emerken büyük zevk alırdın halbuki,
bir inleme alıp yürürdü dudaklarında
yaşayan hücrelerimde ıslandıkça.
ne yazık ölüyorum,
içime giremeyeceğin kadar kuruyum.
Ekinoks 02
-
Gündüz ve gece .
Birbirinden hiç bir zaman kopmayan.
Sakince ve sessizce
Birbirinin önüne geçen ama bunu da sırayla yapan
Günü yarı yarıya paylaş...

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder