can havliyle boynuma doluyorsun ellerini,
etimi delip geçiyor tırnakların,
omuzlarıma değin sıyrılıyor derim,
incecik bileklerin ve asılısın boynumda.
öyle güçlüyüm ki;
tüm ağırlığına rağmen eğilmiyorum biraz olsun.
ama sen...
öyle kuvvetsizsin ki;
doğrultamıyorsun bir türlü kendini.
Ekinoks 02
-
Gündüz ve gece .
Birbirinden hiç bir zaman kopmayan.
Sakince ve sessizce
Birbirinin önüne geçen ama bunu da sırayla yapan
Günü yarı yarıya paylaş...

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder