saçlarıma tutunup yatağıma tırmanacak sandım.
uyandım. saçlarımı topladım.
yüzümden dökülen bin parça yüzün.
''sen de değilsin,
o da değil,
kuzey yıldızı daha uzakta.''
yüzünde yalanmamış bir zarf açıklığıyla güldün,
yüzündüm.
beklemek, adı mıdır zamanın?
dudaklarımın ucunda başka bir anlam vardı,
'haklısın' dedim o'na..
''melekler uçsun diye açmıştın pencereyi
bir değil, iki değil, çok atladım aşağıya..''
beni de yanlış öptüler abicim,
kalbimi yanlış yerinden böldüler.

sevgilim beni kalbimin tersinden bıçakladı,
sevgililerim kalbime tersinden pansuman yaptı.

kalbimin düzü ise hiç dokunulmadı.
hiçbir yüz sokulmadı,
henüz hiçbir güzü yaşanmadı,
abicim.
6.7.8



kutlu olsun.
en çok kemiklerim acıyor,
omurgam acıyor en çok,
en çok şu kaburgam acıyor..

madem kırdın, niye çiğnedin?
kemiklerim çok acıyor.