çünki bahar, önce gözlerine gelir sevgilim.
''Biri susarak okunu tanıdı, öbürü kusarak okunu kırdı.
Kaçınılmaz bir zavallılık ve bana açıklıktan sözedivermiş,
netlik, doğruluk, yalınlıktan; içi, götü, ciğerleri, kalbi, böbrekleri titrerken...
Beni hiçbir ışığın altında görmeyecek o! Bildiği hiçbir ışığın! Çünkü ışığı yok onun!''
bin gece koynunda ağlayınca bir gül,
ellerin hiç kanamadan sevebilirsin dikenlerini onun.

yüzüm kırmızı kokuyor, benim
ellerim gün kurusu.




A Rose Among Thorns