''Biri susarak okunu tanıdı, öbürü kusarak okunu kırdı.
Kaçınılmaz bir zavallılık ve bana açıklıktan sözedivermiş,
netlik, doğruluk, yalınlıktan; içi, götü, ciğerleri, kalbi, böbrekleri titrerken...
Beni hiçbir ışığın altında görmeyecek o! Bildiği hiçbir ışığın! Çünkü ışığı yok onun!''