hadi beyaz elbiseli kadın, yolun sonu nereye varacak ben bilmiyorum, sen de öyle, kimse de, kimse'nin çoğulluğuna takılıyor zihnim, kimseler ne kadar da kalabalıklar, ne kadar da kalabalık bir hiçlik 'kimse'. hadi beyaz elbiseli kadın, yolun sonu nereye varacak ben bilmiyorum, sen de öyle, herkes de, herkesin sığlığına takılıyor zihnim.. hadi beyaz elbiseli kadın, kelimeler arkamızdan rüzgar olup eşlik ediyor sadece, yolun sonu nereye varıyor bir kelimeler umursamıyor, kelimeler bizim gibi, senin benim gibi, özgür. resimdeki beyaz elbiseli kadın, diğer siyah elbiseli olanın sırtını yasladığı, yitik bir huzur ve yorgun düşüncelerle gözlerinden öpüyorum, bir parça da sabır fısıldıyorum ruhuna.