ağlamak isterken haykırışa dönüşüyor sesim,
bağırıyorum, daha çok
yüreğimin sesi elbet bu kadarı değil.
gözümün önünden silinmeyen sahneler,
acı çığlık tadı bırakıyor damağımda.
hafızam inadına daha gerçek hatırlıyor,
yaşanılandan daha parlak sahneler
ve hissedildiğinden daha keskin acı
her yinelenişinde hatıranın.
şakaklarımda biten kızgınlık
alnımdan süzülen ateş
ve gözyaşının dindiremediği bir hararetin
boğucu sıcağında nefes almak kadar yorucu.