nefesini tutar gibi zamanı tutuyordu ciğerlerinde,
geceden ayrılmaya yeltenen gün zorluyordu göğüs kafesini,
acıyordu eti harekete yeltendikçe saniyeler,
bileklerinden asılmıştı an göz bebeklerinin derinlerinde,
gece güne dönecek,
an iplerini çözecekti göz kapakları yüzünü örtse,
kırpmadı gözlerini,
zamanı boğdu nefesiyle,
saniyeler etlerini deldi geçti
ve can çekişti gün gecenin gözleri önünde.

Hiç yorum yok: