Göğsüm! Kanlı yarısı!
Yedin onu umarsızca.
Em, ıslat, ıskala arada,
Kanatarak ulaşamazsın bana!
Bütün bir çürümüşlük du(o)ygusu,
Kokusunu yanında taşıyan kendi kanım dudaklarında!
Göğsüm, kanlı yarısı!
Kus onu kucağıma.
Denge
-
Bu gece , başka bir gece.
Yıldızının ışığı insanın yalnızca yüzünü değil, gözbebeğini parlatıyor.
İnsan neye bakarsa ona benzemeye başlıyor ya ; güz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder